حرز امام جواد(ع) دعايي است كه در اصل بر بازو بسته مي شود، اما جديداً انگشترهايي هم مي سازند كه در آن حرز امام جواد(ع) را قرار مي دهند.
به هر حال؛ انگشترهايي را كه با نگين عقيق، و ... مي سازند و در آنها حرز امام جواد(ع) را هم قرار مي دهند؛ در اين صورت، به دست كردن آن انگشتر هم ثواب عقيق را دارد و هم ثواب حرز و گرنه اگر نقره خالي به همراه حرز باشد، ديگر ثواب انگشتر عقيق را ندارد.
در منابع روايي براي امام جواد(ع) دو حرز بيان شده است؛[1] يكي از اين حرزها چنين است: «يَا نُورُ يَا بُرْهَانُ يَا مُبِينُ يَا مُنِيرُ يَا رَبِّ اكْفِنِي الشُّرُورَ وَ آفَاتِ الدُّهُورِ وَ أَسْأَلُكَ النَّجَاةَ يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّور».[2]
گفتني است:
1. در روايتي براي انگشتر عقيق نيز خاصيت حرز شمرده شده است؛ امام صادق(ع) فرمود: «عقيق در سفر، [به منزله] حرز است».[3]
2. روايت شده است كه؛ «امير مؤمنان علي(ع) چهار انگشتر به دست داشت: انگشتري كه نگين آن از ياقوت سرخ بود به واسطه شرافت آن به دست مي كرد، و انگشتري با نگين عقيق سرخ براي حرز و محفوظ ماندن به دست مي نمود، و انگشتري با نگين فيروزه، براي پيروزي، و انگشتري با نگين آهن چيني براي قوّت».[4]

[1]. ر.ك: ابن طاووس، علي بن موسي، مهج الدعوات و منهج العبادات، ص 36، قم، دار الذخائر، چاپ اول، 1411ق؛ مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار، ج 91، ص 354، مؤسسة الطبع و النشر، بيروت، چاپ اول، 1410ق.
[2]. مهج الدعوات و منهج العبادات، ص 42.
[3]. شيخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص 174، قم، دار الشريف الرضي للنشر، چاپ دوم، 1406ق.
[4]. طبرسي، حسن بن فضل، مكارم الاخلاق، ص 86 – 87، قم، شريف رضي، چاپ چهارم، 1412ق.