بازگشت

پر پروانه




ز سوز غم پر پروانه مي سوخت

ز داغ لاله اي گل خانه مي سوخت



ز برق حادثه گنجينه عشق

چو شمعي در دل ويرانه مي سوخت



وجودش را شرر زد آشنائي

كه از جورش دل بيگانه مي سوخت



بنوشيد آب از پيمانه زهر

دل پاكش از اين پيمانه مي سوخت



ز آواي جواد آن جان زهرا

نهال گلشن جانانه مي سوخت



ميان حجره بود و ناله مي كرد

به حال وي دلي آنجا نمي سوخت



به ياد روي بابا در مدينه

پسر چون شعله ور كاشانه مي سوخت



ميان لاله هاي اشك ياسر

چراغ چشم آن دردانه مي سوخت



محمود تاري ياسر



[ صفحه 506]