كوبم در سراي جوادالائمه را

تا بشنوم صداي جوادالائمه را



سر بر نگيرم از در دولتسراي او

بس ديده ام سخاي جوادالائمه را



دلداده ام به زاده ي آزاده ي رضا

دارم به سر هواي جوادالائمه را



تا زنده ام به دولت حب علي و آل

دارم به لب ثناي جوادالائمه را



بي اعتنا به سلطنت هر دو عالمم

هستم گدا گداي جوادالائمه را



بر تاج و تخت جمله ي شاهان نمي دهم

خاك در سراي جوادالائمه را



نشناسمي به جود و سخا اين چنين به نام

از ما سوا سواي جوادالائمه را



نشناخت آن كسي كه مقام ولايتش

نشناخته خداي جوادالائمه را



ماه رجب كه كرده مصفا محيط حسن

دارد به خود صفاي جوادالائمه را



گاه طلوع صبح دهم زين مه آفتاب

بوسيده خاك پاي جوادالائمه را



گلرو فلق هماره بود از دمي كه ديد

سيماي دلرباي جوادالائمه را



روزي كه نيست غير عمل دستگير خلق

دل بسته ام عطاي جوادالائمه را



دارم اميد اين كه ز اخلاص بندگي

حاصل كنم رضاي جوادالائمه را



محد موحديان (اميد)



[ صفحه 502]