(927 ه)

در شرح صلوات امام جواد عليه السلام مي نويسد:

«اللهم صل و سلم علي الإمم التاسع، الاواب السجاد الفائق في الجود علي الأجواد مانح العطايا و الاوفاد لعامة العباد. ما حي الغواية و العناد، قامع أرباب البغي و الفساد، صاحب معالم الهداية و الإرشاد الي سبل الرشاد، المقتبس من نور علومه الافراد من الأبدال و الأوتاد أبي جعفر محمد التقي الجواد ابن علي الرضا، ساكن روضة الجنة بأنعم العيش، المقبور عند جده بمقابر قريش».

«بار خدايا! درود و صلوات فرست بر امام نهم، آن حضرت باز گردنده است به خداي تعالي در هر امري از امور و بسيار سجده كننده است اشاره است به كثرت عبادت آن حضرت، چنانچه روايت كرده اند كه بعد از امام زين العابدين از ائمه، هيچ كس به كثرت عبادات آن حضرت نبوده، و در بخشش بر همه ي بخشندگان فايق و غالب است و روايت كرده اند كه آن حضرت در عطا و بخشش سرآمد روزگار بود تا آنجا كه او را «جواد» لقب كرده اند. بحر از عطاي او قطره و باران از كرم او بهره داشت. پناه ضعيفان و ملاذ سائلان در وقت حاجات بود.

آن حضرت از براي عامه بندگان خداي تعالي بخشنده عطيه ها و بخششهاست (و اين اشاره به عموم عطاي آن حضرت است، چنانچه روايت كرده اند كه هرگز آستانه ي آن حضرت از سائلان و حاجتمندان خالي نبود و هيچ آفريده از درگاه احسانش محروم نمي گشت.

آن حضرت محو كننده ي گمراهي و عناد است و بر كننده ي صاحبان ظلم و فساد است. (روايت كرده اند كه چون مأمون خليفه، آن حضرت را داماد خود ساخت، هميشه آن حضرت را در مجلس خود حاضر مي ساخت و با طوايف و ارباب مذاهب مختلفه در حقايق اعتقادات و مشكلات علوم بحث مي كرد و حجت هاي آنان را قلع و قلمع مي كرد و تمام طوايف از آن حضرت استفاده مي نمودند و مأمون در تعظيم و توقير آن حضرت دقيقه اي فرو گذار نبود. روايت كرده اند كه نوبتي دختر مأمون نزد او آمد و از آن حضرت شكايت نمود، مأمون به دختر خود گفت كه تو راضي نيستي كه من تو را به بهترين خلايق از لحاظ حسب و نسب تزويج كردم؟

و آن حضرت صاحب نشانه هاي راهنمائي و ارشاد به راههاي راستي و صلاح است. و اقتباس كننده از نور علوم او افراد از ابدال و اوتاد است. كنيت او «ابوجعفر» و يكي از القابش «جواد» است و ديگر از القابش «تقي» است يعني پرهيزكار و اگر چه تمامي ائمه ي معصومين عليهم السلام در كمال تقوا بوده اند اما آن حضرت بدين وصف عظيم شهرت زيادي داشته است. آن حضرت ساكن روضه ي بهشت در كمال آسايش است و در قبرستان قريش در كنار مرقد مطهر حضرت



[ صفحه 440]



امام موسي كاظم عليه السلام مدفون است و آن روضه اي است مشهور و قبه اي است متلألي از بها و نور و جنتي است از نعيم فيض الهي معمور».

«اللهم صل علي سيدنا محمد و آل سيدنا سيما الإمام السجاد محمد التقي الجواد» [1] .