بازگشت

سوگندهاي قرآن


يكي از مهمترين عوامل پيشرفت جوامع، سوق دادن افراد آن به سوي علم و دانش و تفكر است. قرآن كريم با شيوه هاي مختلفي انسانها را به تفكر واداشته است. يكي از اين شيوه ها، سوگندهاي آن است. معمولاً امور مقدس و ارزشمند مورد قسم قرار مي گيرند. خداوند متعال در موارد متعددي از كتاب خويش به پديده هاي طبيعي جهان آفرينش قسم مي خورد; و شب و روز و ستاره و خورشيد و ماه و امثال آن مورد سوگند خداوند متعال قرار گرفته اند. علي بن مهزيار درباره سوگندهاي قرآن از محضر امام جواد (عليه السلام) نكته اي را نقل كرده است كه قابل دقت و بررسي است. او روزي از پيشواي نهم سؤال كرد: سوگندهاي قرآن همانند: «و الليل اذا يغشي والنهار اذا تجلي والنجم اذا هوي » و نظائر اينها براي چه در قرآن مورد قسم قرار گرفته است؟ امام فرمود: خداي تعالي [براي بيداري انسان و تحريك انديشه و عقل وي] مي تواند به هر يك از مخلوقاتش كه بخواهد سوگند ياد كند ولي مردم جز به ذات او، به چيز ديگري نبايد سوگند ياد كنند. [1] .


پاورقي

[1] الميزان، ج 20، ص 307.