برادرم به بيماري نفس تنگي شديدي مبتلا بود. با هم به ديدار امام جواد عليه السلام رفتيم. برادرم در پاسخ به احوالپرسي امام از بيماري خود اظهار شكوه و ناراحتي كرد.

امام دعا فرمود:

عافاك الله مما تشكو

خدا از آنچه شكوه داري، عافيتت بخشد.

از آن زمان به بعد برادرم هرگز نشاني از بيماري در خود نيافت. [1] .



[ صفحه 91]