1- ابو جعفر احمد بن محمد بن ابي نصر معروف به كوفي

ايشان به خدمت امام رضا (عليه السلام)، رسيده و نزد آن حضرت از قدر و منزلت بالايي برخوردار بود و وقت و عمر خويش را به طور كامل در اختيار امام جواد (عليه السلام) قرار داد.

ابوجعفر به گفته ساير اصحاب امام (عليه السلام) به درجه ي اجتهاد رسيده بود و پس از تلاش و كوشش بسيار به اسلام و خدمت به امام جواد (عليه السلام) در سال 221 وفات يافت. [1] .

2- ابومحمد فضل بن شاذان بن خليل ازدي نيشابوري

ايشان از فقها، متمكنين شيعه و شيخ طايفه بوده و در حدود



[ صفحه 71]



180 كتاب، تصنيف كرده است.

3- ابوالحسن علي بن مهزيار اهوازي

عظمت و بزرگي ايشان آن قدر فراوان است كه تواناي ذكر آن نيست، فقط ذكر اين جمله كافي است كه از نامه هاي امام جواد (عليه السلام) به او معلوم مي شود چه اندازه اين فرد بزرگ و والامقام بوده است.

در يكي از نامه هاي امام جواد (عليه السلام) به علي بن مهزيار آمده است كه مرا مسرور كردي بدانچه ذكر كردي و هميشه مرا مسرور مي داري، خداوند تو را به بهشت مسرور سازد و از تو به رضاي من راضي شود.

4- محمد بن سنان ابوجعفر الزاهدي

شيخ مفيد (قدس سره) او را در «ارشاد» از خواص حضرت كاظم (عليه السلام) نوشته است.

همچنين امام جواد (عليه السلام) در باب محمد بن سنان فرموده است: «خداوند محمد بن سنان را جزا دهد و به راستي كه نسبت به من وفا نمودند.»