امام محمد تقي عليه السلام به جواد ملقب و به اباجعفر الثاني مكني بود. امام محمد باقر عليه السلام ابوجعفر الاول و امام محمد تقي عليهماالسلام اباجعفر الثاني بود. تقي، قانع، مرتضي، منتجب و عالم نيز از القاب آن حضرت است.

پنج لقب مخصوص امام محمد تقي است كه «تقي» مشهورترين آن هاست و مأخوذ از تقوا و پرهيزكاري است كه بهشت را خداوند عالم، محل مخصوص پرهيزكاران قرار داده آن جا كه فرمود: (الجنة للمتقين) [1] .



[ صفحه 50]



و هر كس بدين صفت متصف باشد -كه بهترين صفت و عالي ترين وسيله ي قرب الهي است كه فرمود: اقربكم اتقاكم و (اكرمكم اتقاكم) [2] - بهترين صفت انساني را در جهان آفرينش داراست.

و در آيه ي ديگر فرمود:

(تلك الجنة التي نورت من عبادنا من كان تقيا). [3] .

لقب ديگر حضرتش جواد، كه از جود و بخشش است و در اسماء الحسني در معناي كلمه «جواد» لطايف دقيقي است.

و مرتضي، به معني انتخاب شده از ميان خلق است.

و قانع، بهترين صفت انسان در معيشت و زندگي است كه ملازمت با عزت دارد و چون امام جواد عليه السلام خود به كم مي ساخت و هر چه داشت به خلق مي بخشيد او را قانع و جواد مي گفتند.