بازگشت

نامه ي امام رضا به فرزندش امام جواد


بسم الله الرحمن الرحيم

أبقاك الله طويلا و أعاذ من عدوك يا ولد! فداك ابوك

قد فسرت لك مالي و أنا حي سوي و جاء أن ينميك اليه بالصلة لقرابتك و الموالي موسي و جعفر رضي الله عنهما.

فأما سعيدة، فانها امرأة قوية الحزم في النحل و ليس ذلك كذلك، قال الله: (من ذا الذي يقرض الله قرضا حسنا فيضاعفه له أضعافا كثيرة)

و قال (لينفق ذو سعة و من قدر عليه رزقه فلينفق مما آتيه الله) و قد أوسع الله عليك كثيرا يا بني! فداك أبوك لا تستر دوني الامور لحبها فتخطي حظك و السلام. [1] .

به نام خداوند بخشنده ي مهربان

خداوند تو را نگهدارد و در پناه خود از شر دشمنانت محافظت فرمايد، اي پسرم! پدرت فداي تو باد.

من در حال حيات و صحت و سلامتي اموال خود را به تو واگذار نمودم، به اميد آن كه خداوند بر تو منت گذارد و بر خويشاوندان خود و غلامان حضرت موسي بن جعفر و امام صادق عليهماالسلام احسان و بخشش كني.

و اما سعيده او زني است كه هوشيار است و استعداد قوي و دقت نظر دارد در اموالي كه مي بخشد.

خداوند تبارك و تعالي فرموده است: «كيست كه به خداوند وام دهد وام نيكوئي، و او برايش چندين برابر كند».

و فرموده است: «تا آنكه اشخاص دارا و ثروتمند به اندازه ي ثروت خود



[ صفحه 77]



و كساني كه نادار هستند به قدر امكان كه خدا به آنها مرحمت نموده بخشش كنند»

و هر آينه خداوند به تو وسعت زيادي عطا كرده است.

اي فرزند عزيزم! پدرت فدايت شود، كارها را از من پنهان مكن كه از نصيب خود بي بهره بماني. و السلام.


پاورقي

[1] بحارالانوار: ج 11 ص 98.