نامه ي امام رضا به فرزندش امام جواد
بسم الله الرحمن الرحيم
أبقاك الله طويلا و أعاذ من عدوك يا ولد! فداك ابوك
قد فسرت لك مالي و أنا حي سوي و جاء أن ينميك اليه بالصلة لقرابتك و الموالي موسي و جعفر رضي الله عنهما.
فأما سعيدة، فانها امرأة قوية الحزم في النحل و ليس ذلك كذلك، قال الله: (من ذا الذي يقرض الله قرضا حسنا فيضاعفه له أضعافا كثيرة)
و قال (لينفق ذو سعة و من قدر عليه رزقه فلينفق مما آتيه الله) و قد أوسع الله عليك كثيرا يا بني! فداك أبوك لا تستر دوني الامور لحبها فتخطي حظك و السلام. [1] .
به نام خداوند بخشنده ي مهربان
خداوند تو را نگهدارد و در پناه خود از شر دشمنانت محافظت فرمايد، اي پسرم! پدرت فداي تو باد.
من در حال حيات و صحت و سلامتي اموال خود را به تو واگذار نمودم، به اميد آن كه خداوند بر تو منت گذارد و بر خويشاوندان خود و غلامان حضرت موسي بن جعفر و امام صادق عليهماالسلام احسان و بخشش كني.
و اما سعيده او زني است كه هوشيار است و استعداد قوي و دقت نظر دارد در اموالي كه مي بخشد.
خداوند تبارك و تعالي فرموده است: «كيست كه به خداوند وام دهد وام نيكوئي، و او برايش چندين برابر كند».
و فرموده است: «تا آنكه اشخاص دارا و ثروتمند به اندازه ي ثروت خود
[ صفحه 77]
و كساني كه نادار هستند به قدر امكان كه خدا به آنها مرحمت نموده بخشش كنند»
و هر آينه خداوند به تو وسعت زيادي عطا كرده است.
اي فرزند عزيزم! پدرت فدايت شود، كارها را از من پنهان مكن كه از نصيب خود بي بهره بماني. و السلام.
پاورقي
[1] بحارالانوار: ج 11 ص 98.