امام جواد عليه السلام از جد بزرگوارش به اسناد پدر بزرگوارش روايت مي كند كه اميرمؤمنان علي عليه السلام به قيس بن سعد، آنگاه كه از مصر بازگشته بود، فرمود:

يا قيس! إن للمحن نهايات لابد أن تنتهي إليها، فيجب علي العاقل أن ينام لها إلي أدبارها، فإن مكايدتها بالحيلة عند إقبالها زيادة فيها.

اي قيس! پيش آمدهاي ناگوار مدتي دارد كه به آخر و نهايت خواهد رسيد پس واجب است مرد خردمند از برگشت آنها غافل نباشد و حيله ورزيدن در نجات يافتن اين بلاها موجب زيادتي آنها مي گردد.

آري، انسان در اين نشئه، محل ابتلاي حوادث است، خوبي و بدي، حزن و شادي، فقر و غني، وسعت و تنگدستي همه يك دوران دارد كه بقا و دوامي بر آن نيست. مرد خردمند بايد فكر آغاز و انجام، نتيجه ي حادثه و غايت امراض را بنمايد. اگر مريض شد يقين كند موقتي خواهد بود و در پس هر گريه آخر خنده اي است.

بنابراين، انسان بايد از نظر نتيجه ي نهايي قضاوت كند و اين حادثه را سبب تكامل خويش بداند.