- يكي از شاگردان نمونه ي امام جواد(ع) كه بارها مورد تجليل و تحسين آن حضرت قرار گرفته، «علي بن مهزيار اهوازي» است. با مرور حوادث تاريخي عصر مأمون و معتصم عباسي، درمي يابيم كه شخصيتي چون علي بن مهزيار در گفتار و رفتار خود، ويژگي هاي ممتازي داشته كه كمتر كسي به آن پايه و رتبه رسيده است! در اينجا به فرازهايي از نامه هاي حضرت در ستايش «علي بن مهزيار» مي پردازيم.

... قد ملأتني سروراً فسرك الله، و أنا ارجو من الكافي الدافع، أن يكفيك كيد كل كائد ان شاءالله؛... به تحقيق [با گزارش اين اخبار] مرا خوشحال گردانيدي، خدا نيز تو را شادمان سازد و از درگاه خداوندي كه كفايت كننده و دفع كننده است، آرزومندم تو را از خطر هر نيرنگ بازي تحت كفايت و عنايت خود قرار دهد. به خواست خدا.

سررتني بما ذكرت من ذلك، و لم تزل تفعل، سرك الله بالجنه و رضي عنك برضائي عنك، و أنا أرجو من الله العفو و الرأفه...؛ مرا به سبب اخباري كه گزارش داده اي، شادمان ساخته اي، همچنان اين كار را انجام بده. خداوند تو را [به ورود] به بهشت مسرور گرداند و از تو خشنود باشد به جهت خشنودي من از تو، و من براي تو از پيشگاه الهي بخشش و عنايت آرزومندم...

يا علي! أحسن الله جزاك، و أسكنك جنته، و حشرك الله معنا؛ اي علي! خداوند پاداشت را نيكو گرداند، و تو را در بهشت خود سكنا دهد، و از خواري در دنيا و آخرت نگاه دارد، و نيز تو را با ما محشور سازد.

اي علي! بارها تو را در خصوص خيرخواهي، اطاعت، خدمت، احترام كردن و انجام دادن وظايفت آزموده ام؛ لذا اگر بگويم: «شخصي همانند تو را [در بين يارانم] نديده ام» هر آينه اميد و باور دارم كه به صداقت، چنين سخني گفته ام.

بنابراين، خداوند پاداش تو را سكونت در باغ هاي بهشتي قرار دهد، و [آگاه باش كه] جايگاهت و نيز خدماتي كه در گرما و سرما و شب و روز انجام داده اي، بر من پوشيده نيست؛ لذا از خداوند مسئلت دارم به هنگام گردآمدن مردم در رستاخيز، تو را مورد رحمت ويژه قرار دهد تا شادمان شوي؛ چرا كه خداوند، شنونده ي دعاست.»