بازگشت

سرآمدي امام جواد در مناظرات علمي


بخشي از ادله ي امامت و مقام علمي امام جواد(ع) را مناظرات علمي ايشان تشكيل مي دهد، از آنجا كه شيعيان، مدعي علم الهي براي امامان خود بودند، سلاطين عباسي همواره مي كوشيدند با تشكيل مجالس مناظره، آن حضرت را رو در روي برخي از دانشمندان بزرگ قرار دهند تا شايد در پاسخ برخي از پرسشها درمانده شوند و شيعيان را در اعتقاد خود به وجود علم الهي در نزد ائمه(ع) دچار مشكل سازند و از پيروي آنها خودداري كنند. همين مسأله سبب شد مأمون امام جواد(ع) را به مجلس مناظره دعوت كند؛ گرچه مأمون از مقام علمي آن حضرت آگاه بود.

از جمله مناظرات امام جواد(ع) مي توان به مناظره با يحيي بن اكثم دانشمند و فقيه آن زمان و نيز مناظره ي ايشان با برخي از فقيهان در مجلس معتصم، اشاره كرد. يحيي بن اكثم در مناظره با امام جواد(ع) يك مسأله ي فقهي در مورد شخص محرمي كه حيواني را كشته، مطرح نمود. امام(ع) در جواب، فروعي يازده گانه براي مسأله مطرح نمود، يحيي متحير و شرمسار شد تا جايي كه همه حاضران از سرخي چهره اش، شكست او را به وضوح ديدند، سپس مأمون از امام خواست تا خود پاسخ فروعي را كه در جواب يحيي بن اكثم مطرح كرده بود، بدهد. امام به يكايك آنها پاسخ داد. آنگاه امام از يحيي بن اكثم مسأله فقهي، پرسش كرد، او از پاسخ به اين سؤال درماند و امام به درخواست او جواب مسأله را روشن نمود. مأمون در مقابل دانش امام(ع) اظهار شگفتي كرد و گفت: كمي سن، مانع از كمال عقل براي اين خاندان نمي شود. [1] .


پاورقي

[1] همان.