بازگشت

بزرگداشت نهضتهاي شيعي


حسين بن علي مشهور به شهيد فخ نواده ي حضرت مجتبي (عليه السلام) در زمان يكي از خلفاي بني عباس به نام هادي عباسي قيام كرد. ياد و نام او سندي بر محكوميت بني عباس تلقي مي شد و حماسه نهضتهاي شيعي عليه خلفاي عباسي را در خاطره ها تجديد مي نمود.

در حمايت از اين شهيد انقلابي روايتي نيز از امام جواد (عليه السلام) مي خوانيم: «پس از فاجعه ي كربلا هيچ فاجعه اي براي ما بزرگتر از فاجعه ي فخ نبوده است.» يكي از نويسندگان در حكمت نقش انگشتري امام جواد (عليه السلام) «نعم القادر الله » مي نويسد: بعد از آن كه «مأمون » همه انقلابها را سركوب نموده و تمامي صداها را خفه كرد. طبيعي بود كه مامون و عباسيان و يارانشان احساس كنند كه به نهايت آرزويشان رسيده و به ارزشمندترين آرمانهايشان كه عبارت بود از محكم ساختن پايه هاي حكومت و سلطنتشان به طوري كه ديگر هيچ نيرويي توان ايستادن در برابر جبروت و سركشي آنان نداشته باشد دست يافته اند ولي مي بينيم كه بعد از اين همه، نقش انگشتري امام جواد (عليه السلام) در برابر تمامي تصورات آنان قد علم مي كند و تمامي مظاهر و سركشي و ستم آنان را محكوم مي كند آن نقش اين جمله است «نعم القادرالله » چه نيكو توانمندي است خدا.

و در اين راستاست كه معتصم پس از اين كه از مردم بيعت براي خود گرفت جوياي حال امام جواد (عليه السلام) شد و دستور داد كه امام جواد (عليه السلام) و همسرش ام الفضل را به بغداد فرا خوانند. زيرا كه حضور و نام و ياد آن بزرگوار حماسه جهاد و پرچم آزادگي و عزت ايمان است و جلوه امامت و وصايتش مهر باطلي است بر خلافتهاي باطل بني عباس.

درود و سلام و صلوات خدا بر جوادالائمه (عليه السلام) آن هنگام كه با ميلادش جلوه ي زيباي مبارك ترين مولود را رقم زد و آن هنگام كه با قامت زيباي امامت خويش قيامتي از شكوه و جلال و عظمت الهي را متجلي ساخت و آن زمان كه در آخر ذي قعده سال 220 هجري ديده از جهان فرو بست و با غروب غمگنانه و افتخار آفرين خويش تجلي بخش آيات جهاد و شهادت گشت.