بحق محمد الجواد قبورا

ببغداد يشوقنا حنينا



يا اباجعفر يا محمد بن علي ايها التقي الجواد يابن رسول الله انا توجهنا و استشفعنا و توسلنا بك الي الله و قدمناك بين يدي حاجاتنا يا وجيها عند الله اشفع لنا عند الله.





و محمد الهادي الي سبيل الهدي

و علي المهدي جعلت ذخيرتي





زمانه خرمن دانش نمي خرد بجوي

بهاي گنج درم را نمي دهد درمي



به خلق آنچه رسد ز آشكار و هم ز نهان

ز بحر جود شه دين جواد هست نمي



محمد بن علي تاسع الائمه تقي

كه بحر همت او هست بيكرانه يمي



بدان خداي كه باشد ز كلك قدرت او

نقوش دفتر هستي ماسوي رقمي



[ صفحه 487]



حماد حماد لمثني حماد

علي آلاء مولانا الجواد



امام هدي له شرف و امجد

علا بهما علي السبع الشداد



امام هدي له شرف و مجد

اقر به الموالي و المعاد



يبخل جود كفيه اذا ما

جري في الجود منهل الغواد



و يقدم في الوغي اقدام ليث

و يجري في الندي جري الجواد



بهم عرف الوري سبل المعالي

و هم دلو الانام علي الرشاد



و هم اهل المعالي و المعاني

و هم اهل العطايا و الاياد



و هم حبكم ذخرا و كنزا

يعود اليه في يوم المعاد



ففيكم رغبتي و علي هواكم

فحافظني و حبكم اعتقاد



ص 291 كشف الغمه



دم بهار اگر كرد باغ را خرم

ز تندباد خزان هم فسرده گشت و دژم



شد از تطاول دي زرد و پژمريده و خشك

همان درخت كه تر بود و تازه و خرم



هر آنچه زينت و زيور بهار داد به باغ

خزان گرفت از او جمله را به جور و ستم



به دشت و صحرا گسترد فرش كافوري

ز باغ و بستان بنوشت زمردين بيرم



به هيچ خاطر من در جهان نگردد شاد

مگر به مدح مهين خسرو فرشته حشم



نهم تجلي يزدان محمد بن علي

كه هست شخصش كان سخا و بحر كرم



به قدر و رتبه كم از ايزد است و بيش از خلق

سخن نشايد گفتن جز اين ز بيش و ز كم



خداي عزوجل آفريد چون تن و جان

به روي نفس و خرد از قضا كشيد رقم



ميانه ي تن و جان مر تو را نمود سفير

ميان نفس و خرد مر تو را نمود حكم



كف جواد تو باشد سحاب رحمت و هست

جهان به جود تو محتاج هم چو كشت به نم



عبرت در سال 1339 گفته.



[ صفحه 488]