امام جواد (ع) هنگام شهادت پدرش حضرت رضا (ع) در مدينه بود و حدود هفت سال داشت، مأمون عباسي در همين سال دختر خود ام الفضل را كه نه سال داشت به عقد ازدواج امام جواد (ع) درآورد.

توضيح اينكه: پس از شهادت امام رضا (ع) در سال 203 هـ . ق، مأمون از خراسان به بغداد رفت (از نظر سياسي براي حفظ حكومت خود چنين صلاح دانست كه با امام جواد (ع) پيوند خويشي برقرار كند).



[ صفحه 128]



مأمون در بغداد نامه اي براي امام جواد (ع) نوشت، و آن حضرت را به بغداد احضار كرد.

وقتي كه بني عباس از تصميم مأمون آگاه شدند، سخن به اعتراض گشودند، و از هر سو به او انتقاد كردند، كه اگر مأمون اين كار را انجام دهد، ترس آن است كه مقام خلافت از بني عباس به بني هاشم منتقل گردد، لبه ي تيز انتقاد آنها اين بود كه چرا مأمون خود را آن قدر كوچك مي كند و دخترش را به يك كودك هفت (يا نه) ساله مي دهد، و اين بر خلاف شئون و شوكت خلافت است.

مأمون مي گفت: درست است كه حضرت جواد، نوباوه است ولي از نظر علم و كمال، سرآمد همه ي بزرگان و دانشمندان سالخورده و با تجربه مي باشد، ولي بني عباس اين سخن را از مأمون نمي پذيرفتند، سرانجام مأمون در بغداد مجالسي تشكيل داد و در حضور سران بني عباس و ديگران، عظمت علمي و اوج كمال امام جواد (ع) را به آنها نشان داد.