بازگشت

توضيح و پاسخ امام درباره ي شقوق مسئله ي شكار


چون مسئله پايان يافت و مردم پراكنده شدند و جز نزديكان كسي در مجلس كسي نماند، مأمون از امام جواد تمنا كرد و گفت: فدايت شوم! اگر صلاح مي داني حكم هر يك از آنچه را كه فرمودي توضيح دهيد. امام چنين توضيح داد:

اگر محرم صيدي از پرنده ي بزرگ را در محل بكشد، يك گوسفند كفاره دارد.



[ صفحه 355]



اگر در حرم باشد كفاره آن دو برابر است.

اگر جوجه پرنده را در داخل محل، يعني خارج حرم بكشد كفاره ي آن يك بره است؛ يعني بچه گوسفندي كه تازه از شير جدا شود.

اگر در داخل حرم باشد كفاره اش دو برابر است (دو بره).

اگر حيوان وحشي باشد دو گوره خر و يك گاو.

اگر شترمرغ است، يك شتر.

اگر گاو وحشي باشد، يك گاو.

اگر آهو باشد، يك گوسفند و اگر نشد، ده مسكين را طعام دهد و اگر نشد سه روز روزه بگيرد.

اگر در احرام حج باشد، كفاره را در منا بكشد.

و اگر عمره باشد در مكه قرباني بكند.

اگر صيد، خرگوش يا روباه بوده باشد، يك گوسفند يا صدقه به اندازه ي قيمتش.

اگر كبوتر حرم باشد، يك درهم صدقه كند و آن را دانه خريده به كبوتران حرم بدهد.

اگر جوجه باشد، نيم درهم.

اگر تخم باشد، يك چهارم درهم.

هر خلافي كه محرم از راه خطا و ناداني مرتكب شود كفاره ندارد.

اگر صياد، برده (غلام) باشد كفاره بر مولاي اوست.

كودك نابالغ هر خلافي كند كفاره بر او نيست.

در حال احرام اگر صيد را به صياد نشان دهد و صياد آن را بكشد، كفاره بر نشان دهنده واجب است.

اصرار كننده، علاوه بر كفاره عذاب آخرت هم دارد.

اگر پشيمان شد جز كفاره بر او چيزي نيست.

اگر شب در آشيانه به خطا شكار كرد و قصدي نداشت چيزي بر او نيست.

اگر صيد شكار عمداً باشد، چه روز باشد و چه شب كفاره دارد.

بر محرم حج لازم است كفاره را در مكه قرباني كند.

مأمون گفت: احسنت يا ابوجعفر!