سپس رو به قيافه شناس كرده فرمود: قسم به خدا كه اكنون من از همه ي مردم داناترم و هيچ كس جز پدرم پايه و مايه ي علم مرا نمي داند. آن چه من مي گويم حق، راست و صداقت است كه از روي علم و دانش از پدران ما و اجدادم به ما ارث رسيده؛ به همه ي امور عالم واقفم و قبل از آفرينش آسمان ها و زمين و مخلوقات، اين علوم به ما عطا شده است.

به خدا سوگند اگر بيمناك نبودم كه شما اهل باطل تظاهر كنيد و بر ما شورش كنيد و به ضلالت و گمراهي ابدي افتيد و به كفر و شرك بر ما غلبه كنيد، براي شما سخناني مي گفتم تا از اولين و آخرين، باخبر شويد.

ثم وضع يده الي فمه و قال يا محمد اصمت كما صمت اباؤك من قبل واصبر كما صبر اولوالعزم من الرسل و لا تستعجل لهم؛ در اين وقت دست بر دهان خود نهاد و به خود گفت: اي محمد! ساكت باش (سخن به نااهل مگو)، چنان كه پدرانت ساكت نشستند و صبر كن و بردبار باش، چنان كه پيامبران اولوالعزم صبر كردند. براي عذاب آنها شتاب مكن. [1] .



[ صفحه 347]