امام محمد تقي الجواد عليه السلام در سنين كودكي بار سنگين امامت شيعه را بر دوش گرفتند و همين امر در چندين محور، تجلي شايستگي هاي مورد نظر در تعيين امامت را به منصه ظهور رساند. دو ويژگي بارز برخورداري از علم لدني و عصمت همراه با قابليت فوق العاده جهت زمينه سازي براي نيل بدين موهبت ويژه ي الهي جهت هدايت مردم به سوي فضائل و ارزشهاي دين مبين اسلام و تبيين احكام شرع انور در آن حضرت به خوبي ظاهر شد و علاوه نصوص وارد شده پيرامون امامت ايشان، جوابگوئي ايشان در مسائل مشكل علمي، كلامي و شرعي و مجاب كردن افرادي نامي صاحب دعوي همچون يحيي بن اكثم به خوبي اثبات كرد كه وجود مقدس امام نهم عليه السلام مصداق بارز آيه كريمه: و آتيناه الحكم صبيا:

و به او در حال كودكي حكم داديم [1] .

آيه فوق درباره يحيي بن زكريا است وليكن شامل حال اين ستاره فروزان آسمان هدايت نيز مي شود.

و رفتار و حضور اجتماعي وسياسي آن بزرگوار با صدائي رسا ندا مي داد كه:

اني عبدالله آتاني الكتاب و جعلني نبيا.

همانا من بنده خدا هستم كه به من كتاب داده و مرا پيامبر قرار داد [2] .

ليكن از يكسو دوستان ناآگاه و از سوي ديگر دشمنان آگاه كه توان درك و يا پذيرش حقيقت متجلي در وجود امام نهم را نداشتند دست به توجيهات نابخردانه و يا عجولانه اي مي زدند. گاهي پذيرش امامت يك طفل را پس از مشاهده ي كرامت امامت به حساب پايين بودن سطح فكري و فرهنگي تشيع گذاشتند و زماني موضوع پذيرش امامت را به فرهنگ توارثي بودن سلطنت ارتباط دادند، حال آن كه اين موضوع ريشه در مباني متقن و بسيار محكم كلام شيعي و حقانيت معيارها و شرايط مهم امامت در فرهنگ غني شيعه دارد و تمامي آن تحليلها، سير در بيراهه و شدت و حدت آن ها باعث فزوني گمراهي بوده و هست.

ظهور آن همه كرامات، آن اوج خارق العاده در مسائل علمي بي آنكه از احدي آنها را فرا بگيرند، و پاسخ به سوالات مكرر فحول علماي وقت در مجالس متعدد، و برانگيختن اعجاب آنان همراه با گرفتن اعتراف از آن نام آوران عرصه فقاهت و درايت و كلام بر امامت اين فرزند اهل بيت و امام عصر و ظهور جلوه هاي شيرين اجابت سريع دعا و شفابخشي به اذن خدا همه و همه اثبات كننده ي حقانيت، ريشه داري، عمق، و غناي فكري و فرهنگي تشيع و كمالات فضايل غيرقابل دسترس ائمه بزرگوار دوازده گانه تشيع بر افراد عادي بوده و هست.

و اين فصل اول براي نخستين بار در تاريخ امامت شيعي توسط حضرت جواد الائمه عليه السلام پياده گرديد.