ابومحمد، حسين بن سعيد كوفي اهوازي شخصيتي است جليل القدر، معروف، مورد وثوق و اطمينان و صاحب تأليفات ارزنده كه تعداد آن را سي جلد نوشته اند و با مشاركت برادرشان حسن آنها را نوشته است. كتابهاي او خوب و مورد عمل بودند.

شيخ طوسي او را از اصحاب حضرت رضا و جواد و هادي عليهم السلام دانسته و بر صاحب تأليفات، ثقه و اهوازي بودنش تصريح كرده است.

در رجال نجاشي به تأليفات سي جلدي او اشاره شده و همين كتابها منشاء شهرت ايشان معرفي شده است.

در فهرست ابن نديم جامعيت اين دو برادر در فقه و علوم اسلامي در زمان خودشان مورد تأكيد قرار گرفته است. اكثر كتب رجالي تدوين شده پيرامون رجال شيعه ايشان را توثيق كرده و تمجيد نموده اند.

از جمله آثار ايشان مي توان به كتب ذيل اشاره كرد:

كتاب تفسير القرآن، كتاب الفرائض، كتاب الحدود، كتاب التقيه، كتاب الرد علي الغلاة، كتاب المناقب، كتاب الزهد، كتاب الشهادت. از طريق اين دو برادر حدود هفتاد روايت به دست شيفتگان ولايت رسيده است [1] .