بازگشت

علي بن مهزيار


بنا به نقل نجاشي اصل ايشان از دورق (قصبه اي از بخش فلاحيه شادگان) و ساكن اهواز بود. پدرش نصراني بوده و بعد اسلام آورده است گفته اند كه علي در حالي كه اسلام آورده كودكي بيش نبود و خداوند معرفت اسلام را به وي احسان كرد و به فقاهت موفق ساخت.

وي از امام رضا و حضرت جواد عليهماالسلام روايت نموده است و از اصحاب ويژه ي امام جواد عليه السلام به شمار مي رود.

ايشان وكيل امام و در نزد آن حضرت داراي منزلت بزرگي بود و همچنين علي بن مهزيار صحابي امام هادي عليه السلام و در برخي نواحي وكيل ايشان نيز بود.

آنجناب شخصيتي مورد وثوق كامل و امين و متعبد بود كه مفاهيم بلند و تعدد توقيعات صادر شده از ناحيه ي معصومين عليهم السلام دليل متقن اين مدعا مي باشد.

تعابير ائمه طاهرين در حق اين بزرگمرد ولائي هر انسان پژوهشگر آشنا با طرز بيان آن امراي بيان و امناي خدا، ولي نعمتان مطلق هستي را به اعجاب وا مي دارد.

به عنوان نمونه توجه شما را به يكي از توقيعات امام محمد تقي عليه السلام خطاب به شيعه ولائي صاحب سربلند همت (علي بن مهزيار) جلب مي كنيم:

اي علي، خداوند پاداش تو را نيكو گرداند و تو را در بهشتش جاي داده از خواري دنيا و آخرت حفظ نمايد و با ما (اهل بيت) محشور گرداند، اي علي من تو را امتحان كردم و در خيرخواهي، فرمانبرداري، خدمت، بزرگداشت و به جاي آوردن آن چه بر تو واجب است آزموده ام پس اگر بگويم مانند تو را نديده ام اميد دارم كه صادق باشم، خداوند نعمات جنات الفردوس را به شما پاداش دهد.

جايگاه و خدمت شما در گرما و سرما و شب و روز بر من پوشيده نيست. از خدا مي خواهم كه در روز قيامت با رحمت خويش چنان تو را بپوشاند كه مردم غبطه خورند همانا خداوند بسيار شنواي دعاست.

و در توقيعي ديگر خطاب به علي بن مهزيار چنين مي فرمايد:

مرا بوسيله ي آنچه كه ذكر نمودي مسرور و خوشحال كردي، همانطور كه تو مرا هميشه خوشحال مي نمائي خداوند رئوف تو را به وسيله ي بهشت مسرور بفرمايد. آنطوري كه من از تو راضي هستم خداوند از تو خشنود باشد.

كشي عليه الرحمه ضمن اشاره به نصراني بودن پدر ايشان يكي از حالات عبوديت اين مرد الهي را چنين بيان مي كند: زماني كه خورشيد طلوع مي كرد به سجده مي رفت تا به هزار نفر از برادران ديني اش مثل آنچه براي خود دعا مي كرد، دعا نمي كرد سر از سجده برنمي داشت و در پيشاني جاي سجده داشت.

وليكن آنچه در خور تأمل و شايسته ي تأسي به اهل نظر و شيفتگان خدمت به دين و عاشقان به حريم قدسي ولايت است اينكه:

روحيه ي تعبد او را از وظايف سياسي اجتماعي و فعاليتهاي علمي باز نمي داشت و همين ويژگي باعث شد كه از آن عزيز 33 كتاب يادگار بماند كه از جمله مي توان به كتابهاي ذيل اشاره كرد:

1 - كتاب الحسين بن سعيد و زيادة 2 - كتاب القائم 3 - كتاب البشارات 4 - كتاب الانبيا 5 - كتاب الخمس 6 - كتاب الوضوء 7 - كتاب الصلاة.

و از طريق اين عالم عامل ولائي احاديث گرانبهائي به ما رسيده است و حداقل ايشان در سند 437 حديث واقع شده اند [1] .

روحش شاد و از نعمات بي پايان عشق مقدس ولائي خويش متنعم باد.


پاورقي

[1] معجم رجال حضرت آيت الله العظمي خوئي، ج 12، ص 250 - 192.