بكربن صالح نقل مي كند به امام جواد عليه السلام نوشتم: پدرم ناصبي و داراي رأي خبيثي است از ايشان خيلي سختي ديده ام، قربانت بروم براي من دعا فرما و بفرمائيد چه كار كنم آيا افشا و رسوايش نمايم يا با ايشان مدارا نمايم؟

امام جواد عليه السلام در جواب نوشت: مضمون نامه ي شما را پيرامون پدرت فهميدم، اگر خدا بخواهد پيوسته براي تو دعا مي كنم، مدارا براي تو از افشاگري بهتر است، هر آينه با سختي آساني هست، صبر نما و شكيبا باش همانا سرانجام كار از آن پرهيزكاران است، خدا تو را در ولايت كسي كه به ولايتش معتقد هستي ثابت قدم دارد ما و شما امانت هاي خدائي هستيم كه امانات خود را ضايع نمي كند.

بكربن صالح مي گويد - در اثر دعاي آن حضرت - خداوند قلب پدرم را به سوي من برگرداند به نحوي كه در كاري با من مخالفت نمي كرد [1] .