امام نهم از هر فرصتي براي ترويج فرهنگ دعا به عنوان مخ العباده استفاده مي كرد كه به عنوان نمونه دو مورد از ادعيه آن حضرت را تقديم مي كنيم با ذكر اين نكته كه اگر گنجينه ي ادعيه حضرات معصومين صلوات الله عليهم اجمعين نبود اصلا بشر نمي دانست كه چگونه بايد خداي واحد قهار را بخواند و به چه شيوه اي عشق، عبادت و راز و نياز را بر بارگاه صمديت ربوبي عرضه نمايد.

دعاي اول:

الهي لارب لي الا سواك فادعوه ولااله لي غيرك فارجوه انت الرب و اناالعبد يخطي و الرب يعفو فان كانت دعوتي لك صادقه ويقيني لك صادقة فاغثني يا غياث المستغيثين.

خدايا پروردگاري جز تو ندارم كه او را بخوانم و معبودي غير از تو برايم نيست كه بدو اميدوار شوم، تو پروردگاري و من بنده و عبد خطا مي كند و پروردگار عفو، اگر دعايم تو را صادقانه باشد و يقينم به تو راستين پس پناه بده اي پناه بي پناهان.

دعاي دوم:

يا من لا شبيه و لامثال، انت الله لااله الاانت و لاخالق الاانت تفني المخلوقين و تبقي انت حملت عمن عصاك و في رضاك [1] .

اي خدايي كه نظير و مثالي بر او نيست، الله توئي و معبودي جز تو نيست و آفريدگاري جز تو نيست، آفريده ها را فاني مي سازي و تو باقي مي ماني در حق كساني كه تو را معصيت مي كنند بردباري و خوشنودي تو در آمرزش ‍ است.