قاضي يحيي بن اكثم كه از دشمنان سرسخت اهل بيت و از گرفتاران در دام عجب علم و حريصان بر مقام و مال دنيا بود مي گويد:

روزي داخل شدم كه قبر پيامبر خدا صلي الله عليه و آله وسلم را زيارت كنم، امام جواد عليه السلام را ديدم كه با او راجع به مسائل گوناگوني مناظره كردم، همه را پاسخ داد. به او گفتم: ميخواهم چيزي از شما بپرسم ولي شرم دارم، امام فرمود: من پاسخ آنرا بدون آنكه سؤالت را بر زبان آوري مي گويم، تو مي خواهي سؤال كني، امام كيست؟

گفتم: آري به خدا سوگند سؤالم همين است.

فرمود: منم

گفتم: نشانه اي بر اين مدعا داري؟

در اين هنگام عصايي كه در دست آن حضرت بود به سخن درآمد و گفت:

ان مؤلائي امام هذا الزمان و هو الحجة.

همانا مولاي من حجت خدا و امام اين زمان است [1] .