ابي يحيي صنعاني گويد: خدمت امام رضا عليه السلام بودم كه كودكش ابي جعفر عليه السلام را آوردند فرمود: هذاالمولود الذي لم يولد مولود اعظم منه بركة علي شيعتنا منه.

اين همان مولودي است كه مولودي پربركتتر از او نسبت به شيعيان ما به دنيا نيامده است [1] .

معمربن خلاد گويد: پس از ولادت ابي جعفر (امام جواد عليه السلام) خدمت امام رضا عليه السلام موضوعي را بيان كرديم فرمود: شما چه احتياجي به اين مطلب داريد اين ابوجعفر عليه السلام است كه او را در جاي خود نشانيده و قائم مقام خود كرده ام [2] و فرمود ما اهل بيت صغيرانمان از كبيرانمان موبه مو ارث مي برند [3] .

صفوان بن يحيي روايت مي كند به امام رضا عليه السلام عرض كردم: پيش ‍ از آنكه خداوند ابوجعفر عليه السلام را به شما عطا فرمايد در جواب ما مي فرموديد: خدا به من پسري عطا خواهد فرمود اينك كه عطا فرموده و چشم ما را - به نور جمال او - روشن كرده است خداوند مرگ شما را براي ما پيش نياورد، ولي اگر مسئله اي پيش آيد امام كه خواهد بود؟

امام به ابي جعفر عليه السلام كه در مقابلش ايستاده بود اشاره كرد گفتم فدايت شوم: اين سه ساله است، فرمود: سه ساله بودن چه ضرري دارد، عيسي بن مريم در كمتر از سه سالگي حجت خدا بود [4] و در جواب فردي ديگر كه همين سؤال را پرسيده بود امام فرمود: همانا خداوند سبحان عيسي بن مريم را به رسالت شريعت تازه مبعوث كرد در حاليكه سن او كمتر از سني كه ابوجعفر عليه السلام در آن است بود [5] .