بازگشت

چند معجزه از معجزات حضرت جواد


خداوند متعال در قرآن مجيد درباره حضرت عيسي، علي نبينا و آله و عليه السلام و معجزات آن حضرت مي فرمايد:

و رسولا الي بني اسرائيل اني قد جئتكم بايه من ربكم: اني اخلق لكم من الطين كهيفئه الطير فانفخ فيه فيكون طيرا باذن الله و ابري الا كمه و الابرص و احي الموتي باذن الله و انبئكم بما تاكلون و ما تدخرون في بيوتكم ان في ذلك لاية لكم ان كنتم مؤمنين (سوره آل عمران آيه ي 49).



[ صفحه 41]



در اين آيه شريفه حضرت عيسي عليه السلام شش معجزه از معجزات خود را براي قوم خويش يعني بني اسرائيل بيان مي فرمايد.

1- ساختن پرنده از گل و دميدن در او و به پرواز در آمدن آن (حيات يافتن جماد به صورت حيوان).

2- شفا دادن به كور و نابينا.

3- زنده كردن مرده.

4- شفا دادن به مبتلاي به مرض برص و پيسي.

5- خبر دادن از آنچه خورده اند (مي خورند).

6- خبر دادن از اندوخته ها و آنچه در خانه پنهان داشته اند. و در همه اين كارها نكته اساسي و اصل كلمه (باذن الله) است.

پيغمبران بزرگوار و حضرت رسول اكرم (ص) و ائمه طاهرين عليهم السلام به قدرت ولايت تكويني كه به اذن و خواست خداوند دارا بودند قدرت انجام همه گونه كاري داشتند و چون معصومين عليهم السلام زنده و مرده شان از اين لحاظ يكسان است بنابراين صدور كرامات و خوارق عادات از قبور مطهر آنان نيز امري ساده و قابل انجام است و بهترين دليل بر آن، وقوع آن در طول تاريخ مي باشد.

از قبور امامزادگان محترم و سادات و علماء و عظام و اولياء خداوند نيز ممكن است به خواست و اراده خداوند متعال خوارق، عادات و كرامات به ظهور برسد و از لحاظ شرعي و عقلي وقوع آن امكان پذير است.

اينك جهت روشني قلوب شيعيان و دوستان خاندان عصمت و طهارت و ازدياد معرفت آنان به ذكر چند كرامت و معجزه اكتفاء مي كنيم و آگهي بيشتر را به كتب ديگر حواله مي نمائيم.

1- در مناقب ابن شهر آشوب از ابوسلمه روايت مي كند كه:



[ صفحه 42]



به منزل حضرت ابي جعفر عليه السلام وارد شدم و گوشم در شدت و نهايت كري و ناشنوائي بود به حضرتش ورود مرا خبر دادند مرا نزد خود خواند و دست مبارك بر سر و گوشم كشيد و فرمود:

بشنو

به خدا قسم پس از اين صداهاي بسيار آهسته را كه ديگران نمي شنوند من مي شنوم.

2- شفا يافتن چشم محمد بن ميمون كه نابينا شده و در اثر دست كشيدن آن حضرت چشم او شفا يافته و بهتر از اول شد و اين در سنين شيرخوارگي حضرت جواد عليه السلام است و شرح آن را راوندي در خرائج و ديگران نقل نموده اند.

3- شفا دادن به محمد بن عمير بن واقد رازي و همچنين شفا دادن بيماري برادرش كه هر دو را مؤلف كشف الغمه (ص 221 سوم) نقل مي كند.