پس از آنكه مأمون پيشنهاد كرد كه دخترش ام الفضل را به عنوان زوجيت به حضرت به عقد نكاح درآورد و پيشنهاد قرائت خطبه كرد حضرت جواد عليه السلام فرمودند:

الحمد لله اقرارا «بنعمته و لا اله الا الله اجلالا» لعظمته و صلي الله علي محمد و آله عند ذكره اما بعد فقد كان من قضاء الله علي الانام ان اغناهم بالحلال عن الحرام فقال جل و عز: فانكحوا الايامي منم و الصالحين من عبادكم و امائكم ان يكونوا فقراء يغنهم الله من فضله و الله واسع عليم «ثم ان محمد بن علي خطب ام الفضل ابنة عبدالله و قد بذل لها من الصداق خمسمائة درهم فقد زوجته فهل قبلت يا اباجعفر»

مأمون در جواب حضرت عرض كرد كه قبول كردم اين تزويج را به همين صداق....

سپس مجلس جشن عقدكنان منعقد گرديد و به هر يك از حاضرين در



[ صفحه 25]



مجلس از بزرگان و علماء و اشراف به قدر و مرتبه و مقامشان انعام و اكرام نمود.

(در عبارات خطبه حضرت جواد عليه السلام در كتابهاي مختلف اندك اختلافي به نظر مي رسد و آنچه نقل شد از كتاب تحف العقول ص 452 مي باشد.)