من شهد امرا فكرهه كان لمن غاب عنه و من غاب عن امر فرضيه كان لمن شهده
كسي كه كار (بدي) را ببيند از آن بدش آيد مانند كسي است كه آن را نديده است (چون توجه به آن نكرده است)
و كسي كه كار زشتي را نديده اما به آن شاد و خشنود بوده همچون كسي است كه آن را ديده است (زيرا درباره آن كار و جزئياتش تحقيق كرده است)