من اصغي الي ناطق فقد عبده فان كان الناطق عن الله فقد عبدالله و ان كان الناطق ينطق عن لسان ابليس فقد عبد ابليس
كسي كه به سخن گوينده اي گوش مي دهد به تحقيق وي را عبادت و بندگي كرده است.

اگر سخنگو از خداوند تبارك و تعالي سخن گويد شنونده عبادت خدا كرده است و اگر گوينده از زبان شيطان حرف بزند اين كس عبادت شيطان نموده است.

در سرور الفؤاد (ص 49) از كتاب بحارالانوار (ص 332 هفتم) به روايت ابراهيم ابن ابي محمود اين جمله را از فرمايشات حضرت رضا عليه السلام نقل مي كند.

در هر حال مفهوم اين كلام آن است كه به سخن هر گويند اي نبايد گوش داد چه بسا كه شيطاني باشد به صورت انسان مصور گشته و بخواهد با سخنان دلفريب و گيرا و ظاهرا صحيح خود مردم را گمراه كند كه گفته اند:



اي بسا ابليس آدم رو كه هست

پس بهر دستي نبايد داد دست



اين كلام از رسول اكرم و از امام ششم نيز روايت شده است.