ما انعم الله نعمة علي عبد فعلم انها من الله الا كتب الله (علي الله) شكرها له قبل ان يحمده عليها. و لا اذنب عبد دنبا فعلم ان الله مطلع عليه ان شاء عذبه و ان شاء عفا عنه الا غفر له قبل ان يستغفره
خداوند متعال نعمتي به بنده اي عطا نمي فرمايد كه آن بنده مي داند كه آن نعمت از جانب حضرت حق جل و جلا بدو رسيده است خداوند (از روي كمال لطف و مرحمت) شكران نعمت را قبل از آنكه آن بنده شكرگزاري كند در نامه عمل او ثبت مي فرمايد.

و بنده اي گناهي مرتكب نمي شود در حالي كه مي داند خداوند



[ صفحه 129]



به حال او آگاه و خبير و بصير و دانا مي باشد، اگر خواهد او را (بدان گناه) عذاب مي كند و اگر خواهد وي را مي آمرزد و از گناهانش مي گذرد (در اين حال) قبل از آنكه توبه كند خداوند وي را مي بخشد و مي آمرزد.