روايت شده است كه شترداري حضرت را از مدينه به كوفه مي برد و درباره اجرتش با آن حضرت سخن مي گفت و حضرت چهارصد دينار اجرت به او مرحمت فرموده بود. حضرت به آن شخص شتردار فرمود:

پاك و منزه است خداوند آيا نمي داني كه خداوند:

نعمت و بخشش خود را نسبت به بندگان نمي برد و قطع نمي كند تا موقعي كه آنان شكر نعمت هاي او را قطع



[ صفحه 127]



كنند (تا وقتي مردم شكرگزار نعمت هاي اويند خداوند نعمتهايش را بر آنان بيفزايد و چون كفران نعمت كردند از آنان سلب كند و محرومشان گرداند.)

سعدي گويد:



شكر نعمت نعمتت افزون كند

كفر نعمت از كفت بيرون كند