شهر كاظمين در صد كيلومتري بغداد و پنج كيلومتري دجله واقع شده. اين شهر را به مناسبت لقب حضرت موسي بن جعفر



[ صفحه 122]



عليه السلام (كه كاظم است) كاظميه مي گويند و بدين لحاظ است كه به حضرت موسي بن جعفر و امام محمد تقي عليهما السلام كاظمين گفته مي شود.

در احسن الوديعه مي نگارد: بناي كاظمين از پادشاهان آل بويه بوده است.

در كنار بغداد قصبه اي بوده بنام: شونيز صغير، مسجدي نزديك آن قصبه بوده كه قبرستان قريش در كنار آن مسجد بوده و سادات قريش را در آن قبرستان دفن مي كرده اند.

از سال (183) هجري به بعد بود كه آن سرزمين شهرتي پيدا كرد و سيل زوار از اطراف به زيارت آن آستانه مي شتافتند. اين سرزميني كه امروز آن را كاظمين مي گويند قبل از بناء شهر بغداد آن را (شونيز) مي گفتند. شونيز نام سياه دانه، يا زيره ي سياه، يا جو سياه، يا... بوده. محل شونيز زميني بوده زراعتي اين زمين مال دو برادري بوده كه در آن زمين شونيز مي كاشته اند، و بدين لحاظ بود كه آن دو برادر به: شونيزي شهرت يافتند.

صاحب كتاب روضات مي نويسد: شونيز اسم مقبره اي بوده كه دو برادر در آن دفن شده اند و بعد از دفن آنان به مقابر قريش شهرت يافت و سپس به كاظمين معروف گرديد.



[ صفحه 123]