در كنار اين عامل مهم، دو عامل ديگر نيز اجراي برنامه ي فوق را ضروري مي نمود هر چند اين دو عامل در اهميت به پاي عامل اول نمي رسيدند و تا حدي زودگذر بودند، اين دو عامل عبارت بودند از:

1- گرايش مردم خراسان و نواحي آن ديار به خاندان رسالت، مردم خراسان و نواحي آن به خاطر شناختي كه از فرزندان رسول خدا (ص) داشتند هر چند همه ي آنها شيعه نبودند ولي تمايلاتي به آنان داشتند همين ها بودند كه مأمون را ياري نمودند و وي را بر برادرش امين چيره ساختند، از اين رو مأمون خود را ناچار مي ديد كه از گرايش هاي آنان به نفع خود استفاده كند مبادا روزگاري بر ضد وي شورش نمايند.