ابوعبدالله محمد بن ابراهيم بن اسماعيل بن ابراهيم بن حسن بن حسن بن علي بن ابيطالب عليهم السلام، او نهضت خود را از كوفه آغاز كرد و با شعار «الرضا من آل محمد» و عمل به كتاب خدا و سنت پيامبر، او به ابن طباطبا معروف است، مدتي نيز با ابوالسرايا، انقلابي معروف همكاري داشت، و به اتفاق مقدار زيادي از اموال بني عباس را به نفع مردم مصادره كردند. گويند كه همان ابوالسرايا، به خاطر اختلافي كه با محمد بر سر تقسيم غنائم پيدا كرده بود او را مسموم كرد، و جواني ديگر از علويان را به نام محمد بن محمد بن زيد بن الحسين بن علي بن أبي طالب عليه السلام به جاي او انتخاب كرد و عملا خود پيشوايي و رهبري گروه را در دست گرفت.

ابوالسرايا به نام اين محمد در كوفه سكه زد، به بصره و واسط لشكركشي كرد و براي هر كدام از شهرهاي مهم اسلامي والياني تعيين كرد كه بيشتر از علويان بودند.

در نبردهايي كه انجام داد موفقيت هايي به دست آورد. البته در ضمن، جنايتهايي نيز مرتكب شد و چه بسيار بي گناهاني را كه در اين ميان تباه كرد.

حدود ده ماه پس از شروع انقلابش هنگامي كه با محمد بن محمد و ابوالشوك در محلي به نام نهروان جمع بودند، دستگير شدند و ابوالسرايا كشته شد و سرش را براي مأمون فرستادند. [1] .



[ صفحه 157]