علي بن مهزيار گويد : محمد بن حمزه ي غنوي به من نامه نوشت و از من خواست كه در نامه اي از امام بخواهم تا دعائي بياموزد كه اميد فرج و گشايش به آن باشد، امام به من نامه نوشت : اما دعائي كه محمد بن حمزه از تو خواسته تا اميد گشايش به آن باشد به او بگو كه همواره اين دعا را بخواند :

اي انكه از هر چيز كفايت مي كند و هيچ چيز از او كفايت نمي نمايد، آنچه در آن قرار داشته و برايم مهم است را كفايت كن.

كه اميد دارم غم او كفايت شود، اگر خداوند بزرگ بخواهد.