روايت شده كه آن حضرت هنگامي كه ماه جديدي مي آمد، در روز اول آن دو ركعت نماز مي گزارد، در ركعت اول سي بار سوره ي توحيد به تعداد ايام ماه، و در ركعت دوم سي بار سوره ي قدر را مي خواند، و آنچه ممكن بود صدقه مي داد، و با آن سلامتي و تندرستي تمامي آن ماه را مي خريد.

و در روايتي اين گونه آمده :

و مستحب است بعد از فراغ از اين نماز بگويي :

و جنبنده اي در زمين نيست جز آنكه روزي اش بر خدا بوده و او به جايگاه هاي حال و آينده اش آگاه باشد، همه ي آنها در كتاب آشكار نوشته شده است.

به نام خداوند بخشنده ي مهربان، و اگر خداوند به تو ضرر رسانيد جز خودش كسي نتواند آن را زائل كند، و اگر قصد خيري به تو داشت كسي قادر به برگرداندن آن نيست، هر كدام از بندگانش را كه بخواهد مشمول فضلش مي كند و او آمرزنده و مهربان است، و اگر به تو خيري رسانيد پس او بر هر كار تواناست.

به نام خداوند بخشنده ي مهربان، خداوند بعد از هر سختي آساني مقرر مي دارد.

آنچه خدا بخواهد محقق مي شود، نيرويي جز به خدا نيست، او ما را كافي بوده و بهترين نگاهبان است، و كارم را به خدا واگذار مي كنم خداوند به بندگانش بيناست، معبودي جز تو نيست، پاك و منزهي، من از ستمكاران بودم، پروردگارم مرا بدون فرزند مگذار در حاليكه تو بهترين ارث برندگاني.