اجابت دعاي امام(ع)
داوود بن قاسم مي گويد: «روزي با حضرت جواد به باغي رفتيم. به او گفتم: «فدايت شوم! من به خوردن گل حريص هستم. دعايي درباره من بفرماييد!» (كه اين عادت از من دور شود) حضرت پاسخي نداد و پس از چند روز بدون مقدمه فرمود: «اي ابا هاشم! خداوند خوردن گِل را از تو دور ساخت.»، ابو هاشم گويد: «از آن روز به بعد چيزي در نزد من بدتر و مبغوض تر از گل نبود.»[1]
***
1. شيخ مفيد، الارشاد، ج2، ص586.