رديف

عنوان


	1	آري جوان ترين قمر آل هاشمم
	2	آن روز كاظمين چو بازار شام شد
	3	آن شمع شعله ور كه به غير از شرر نداشت
	4	آن كه عمري داغ زهرا شعله زد بر پيكرش
	5	آياتِ تشنگي است سُرود زبان من
	6	آيينه ي تمام قدّ عدل و داد بود
	7	از بس كه پاي تا سرم آتش گرفت و سوخت
	8	از پشت درب بسته كسي آه مي كشد
	9	از جفاي همسر بي مهر فرياد اي پدر!
	10	از دل چاهِ سينه ي بي تاب
	11	از دل حجره ي تاريك كه بسته است درش
	12	از شـرار زهــر كـيـنـه پـيـكــرم آتـش گــرفـت
	13	از من گرفته همسر من خورد و خواب را
	14	افتاده اي به گوشه اي از آشيانتان
	15	اگر چه ديده در خون نشسته اش تر بود
	16	الا كرم ز تو مشهور يا امام جواد
	17	امــشــب عـزادار شــمــا روح الامــيــن است
	18	اي انس و جان گداي تو يا حضرت جواد
	19	اي باب حاجت همه اي قبله ي مراد
	20	اي خصمِ كافران اي دشمنِ فساد
	21	اي دل تو بخوان تا كه غريبانه بگرييم
	22	اي ز روي تو روي حق پيدا
	23	اي كرامت سائل صحن و سرايت يا جواد
	24	اي كعبه اميد دل اي قبله مراد!
	25	اي كه بر جود تو عيساي نبي رو مي زند
	26	اي كه هنگام كـرم مظهـر الطاف خدايي
	27	اي مرغ جان كبوتر صحن و سراي تو
	28	اي مرگ مدد كن كه من زار بميرم
	29	اين پسر محتضري كه پدرش نيست
	30	اين گونه آه مكش جوابت نمي دهند
	31	اينجا به جاي اينكه برايت دعا كنند
	32	ايّام سوگواري ابن الرضا بود
	33	بابا بيا جان كندن من را نظر كن
	34	باده را تا آخرش سر مي كشم
	35	باز هم زهر شده مرهم بي ياور ها
	36	بر روي خاك حجره اي مردي
	37	بنده ام بنده ي ولاي توام
	38	به ديوار قفس بشكسته ام بال و پر خود را
	39	به زمين خوردي و آهت دل ما را سوزاند
	40	پاييزي است حال و هواي جواني ات
	41	پدرت شاه خراسان و خودت گنج مقامي
	42	تا آه سينه سوزي، از قلب من برآيد
	43	تا از مژه ات تير در ابرو بگذاري
	44	تشنه ي آب و عاطفه هستي
	45	تكان گريه ي سختي به شانه ها دادي
	46	تنت به ناز طبيبان نيازمند مباد
	47	چشمان او طلوع هزاران سپيده بود
	48	حجت كبريا امام جواد
	49	خواهر نداشتم كه پرستاري ام كند
	50	خواهر نداشتي كه به جاي تو جان دهد
	51	خون شد از غم دلِ خدا جويم
	52	خونين تر است از همه لاله ها دلم
	53	دارد از آه پر از درد خبر مي ريزد
	54	در حقيقت رنگ غم تغيير كرد
	55	در خلوت ياران اثري بهتر از اين نيست
	56	در ميان حجره يارب كيست غوغا مي كند
	57	در وجود تو جود را ديدم
	58	دردا كه گشت با من، بيگانه يار جاني
	59	دل من را اسير تو كرده
	60	دل من را چه مبتلا كرده
	61	رزمنده ي عشقم مرا همسنگري نيست
	62	رمق نمانده دگر در تني كه من دارم
	63	زهر به جان زد شررم اي پدر
	64	زهرش اثر كرد و گرفت از تو توان را
	65	سبزه شد روي تو تا لاله بُستان نرود
	66	سر را ز خاك حجره اگر بر نداشتي
	67	سلام من به نور عين زهرا
	68	سوخت از زهر هلاهل جگرم مادر جان!
	69	شب نشينان فلك چشم ترش را ديدند
	70	شرار زهر قاتل سر زند از جسم و از جانم
	71	شرر خيزد ز آهم گر زنم فرياد مادر جان
	72	طائر عرشم ولي پر بسته ام
	73	عده اي بي سر و پا، دور و برش خنديدند
	74	علاقه مند دلداري غريب و با وفا هستم
	75	غربت هيچ كسي مثل تو مولا نشود
	76	فغان و درد كه خير العباد را كشتند
	77	قاتلت آشناست واويلا
	78	قدمش ناگهان شتاب گرفت
	79	كسي خبر نشد از غربت نهاني من
	80	كوير چشم مرا رنگ و بوي باراني
	81	گرچه پيدا سوز غمهايم ز آه من بود
	82	گم شد ميان هلهله سوز صدايت
	83	گه ز پا اُفتم و با آه جگر مي خيزم
	84	لاله را هست بهاري دل من را نبود
	85	لب تشنه بود ، تشنة يك جرعه آب بود
	86	لب مي زند كه مادر خود را صدا كند
	87	ماه كاظمين
	88	ماهي ولي به چشم همه رو نمي شوي
	89	مرهم حريف زخم زبان ها نمي شود
	90	مريد بال زدم تا مراد گريه كنم
	91	مسموم زهر همسر ناباب گشته ام
	92	معبود من خداي من اي حيّ داورم
	93	من جوادم كه خدا خوانده جواد
	94	من مريدم مراد مي خواهم
	95	ميان حجره چنان ناله از جفا مي زد
	96	ميان حجره غريبانه دست و پا مي زد
	97	ناله وا جگر نزن اينقدر
	98	نه تنها اين دل ما بر جواد ابن رضا سوزد
	99	هر دم هزار نوبت جان از بدن برآيد
	100	هستند كريمان دو عالم سرخوانت
	101	وقت دريا شدن و موسم باران شده است
	102	يارب از كينه همسر جگرم مي سوزد
	103	يارب به سينه تاب نمانده ز ياد تو
	104	يك نفر از اهل بيت فاطمه