بازگشت

الا كرم ز تو مشهور يا امام جواد

الا كرم ز تو مشهور يا امام جواد

كلام توست همه نور يا امام جواد

ائمه اند جواد و توئي جواد همه

كه گشته جود تو مشهور يا امام جواد

سزد ز لعل لب حضرت رضا ريزد

به مدح تو دُر منثور يا امام جواد

اگر چه نزد شما آبروي نيست، مرا

مكن ز درگه خود دور يا امام جواد

گدايي ام به درت جز بهانه اي نبوَد

مراست وصل تو منظور يا امام جواد

به روي زائر تو بوسه مي زند جبريل

به ذكر «سيعك مشكور» يا امام جواد

به كاظمينِ تو روي نياز برده كليم

سلام مي دهد از طور يا امام جواد

جحيم اگر تو نگاهش كني حديقه گل

بهشت بي تو كم از گور يا امام جواد

اگر چه ران ملخ هم ندارم اي مولا

مرا بخوان به درت مور يا امام جواد

قضا به حكم تو محكوم، اي وليِ خدا

قدر به امر تو مأمور يا امام جواد

لباس نور مرا بر تن از ولادت توست

گناه، وصله ناجور يا امام جواد

خدا ثناي تو را گفته و چگونه مرا

بوَد ثناي تو مقدور يا امام جواد

لب تو داشت تبسّم، ولي دلت را بود

هزارها غم مستور يا امام جواد

نديد دختر مأمون جلال و قدر تو را

چو بود چشم دلش كور يا امام جواد

هزار مرتبه نفرين به دختر مأمون

كه شد به قتل تو مسرور يا امام جواد

فراز بام به گرد تن تو بگرفتند

پرندگان هوا شور يا امام جواد

شهادت تو در آن حجره با لب تشنه

بوَد تجسّم عاشور يا امام جواد

عنايتي كه شود روز حشر «ميثم» هم

به دوستي تو محشور يا امام جواد

***