شيخ كليني و ديگران روايت كرده اند از علي بن ابراهيم از پدرش كه گفت رخصت خواستند گروهي از اهل نواحي از ورود بر حضرت جواد عليه السلام آن جناب اذن داد، پس داخل شدند و سؤال كردند از آن حضرت در يك مجلس از سي هزار مسئله، حضرت جواب داد همه را و در آن وقت آن حضرت ده سال داشت.

مؤلف گويد كه ممكن است در وقت سؤال هر يك از آن جماعت مسئله ي خود را مي پرسيد از آن حضرت و ملاحظه نمي كرد كه ديگري سؤال مي كند و جواب



[ صفحه 584]



داده حضرت از اكثر آنها به لا و نعم و ممكن است آنكه چون حضرت بر ضماير آنها مطلع بود تا سائل شروع مي كرده به سؤال خود حضرت جواب او را مي داده و نمي گذاشته سؤال خود را بيان كند. چنانكه روايت شده شخصي خدمت آن حضرت عرض كرد فدايت شوم، حضرت فرمود قصر نكند، مردم پرسيدند اين چه بود كه فرمودي؟ فرمود اين شخص مي خواست سؤال كند از من كه ملاح در كشتي نماز خود را به قصر بخواند يا تمام من گفتم نماز خود را قصر نخواند. و علامه ي مجلسي ره وجوهي چند در رفع استبعاد اين حديث فرموده كه مقام نقلش نيست و الله العالم.



[ صفحه 585]