المقرم در كتاب وفات امام الجواد [1] خود از كتاب غيبت شيخ طوسي أعلي الله مقامه درباره نص بر امامت حضرت جواد مي نويسد:

اما امام ابي ابراهيم موسي بن جعفر عليه السلام به محمد بن سنان و يزيد بن سليط زيدي از اولاد يزيد بن علي عليه السلام امامت حضرت ابي جعفر را معرفي نموه و قيام او را به حجت بعد از پدرش بيان فرمود محمد بن سنان گويد من بر حضرت ابي ابراهيم پيش از رفتن او به عراق وارد شدم و پسرش در برابرش نشسته بود امام به من فرمود يا محمد به زودي در اين سال حادثه اي روي مي دهد تو بي تابي مكن پس از آن رفتار طاغيه (هارون الرشيد) را با خودش بيان كرده كه لكن بدي و آسيبي نمي رسد، محمد



[ صفحه 34]



بن سنان را امامت و كسي كه بعد از او به اين قيام نمايد به انديشه انداختند عرض كردم فدايت شوم امام بعد از حضرتت كيست؟ فرمود كسي كه درباره اين پسر من ستم كند و حق او را ببرد و منكر امامت او بشود مانند كسي است كه به علي ابيطالب عليه السلام ستم كرده و حق او را بعد از رسول خدا منكر شده محمد گويد من به خدمتش عرض كردم، اگر خدا عمر مرا ادامه بدهد به يقين كه حق او را تسليم نموده و به امامت او اقرار مي نمايم، اما فرمود اي محمد راست مي گوئي خدا عمر تو را دراز مي كند و حق او را تسليم مي كني و به امامت او و امامت امامي كه بعد از اوست اقرار مي نمائي محمد گويد من عرض كردم امام بعد از او كيست حضرت فرمود پسرش محمد، من عرض كردم به الرضا و التسليم يعني به يقين و تسليم او را قبول دارم