حضرت امام محمد تقي عليه السلام فرمود: كسي كه براي نعمتي شكر نگويد، مانند كسي است كه براي گناهي عذر نخواهد.

از جمله آنچه داوود بن محمد از عمران بن محمد اشعري نقل مي كند كه گفت: خدمت حضرت جواد عليه السلام رفتم و پس از انجام مقاصد خود، گفتم: مولاي من! ام الحسن (همسرم) به شما سلام مي رساند و يكي از جامه هايتان را مي خواهد كه كفن كند.

حضرت فرمود: او از اين مطلب بي نياز شد. من بيرون رفتم ولي منظور حضرت را نفهميدم تا اين كه خبر آمد كه ام الحسن سيزده روز قبل از اين مرده است.



[ صفحه 83]