روزي در مدينه مشغول طواف قبر پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم بودم. در آنجا به محمد بن علي الجواد برخوردم. سؤالاتي مطرح كردم و همه را جواب گرفتم.

در آخر گفتم: «سؤالي دارم كه روي پرسيدنش را ندارم.»

امام فرمود: «سؤال و جوابت را با هم مي گويم؛ سؤال و شك و شبهه ات در مورد امامت من است؟»

گفتم: «آري والله سؤالم همين است.»

فرمود: «من امامم.»

گفتم: «به كدام دليل و شاهد و علامت؟»

در دستش عصايي بود، عصا به سخن درآمد و گفت: «به يقين مولاي من، امام اين زمان است و حجت است.» [1] .



[ صفحه 82]