چگونه ضايع شود كسي كه خداوند سرپرست او است و چگونه رهايي يابد كسي كه خداوند جوينده ي او است. آن كه به غير خداوند گراييد خداوند نيز امور او را به همان كس واگذار كند. آن كس كه بدون دانش عمل مي كند بيش از آنچه كه اصلاح كند فساد به بار مي آورد. هر كه هوايش را پيروي كرد آرزوي دشمنش را برآورده است. هر كه از نرمي و سازش دوري گزيد با سختيها و دشواريها نزديك گرديد. هر كه موارد را نشناسد مصادر او را خسته گرداند. هر كه پيش از آگاهي به اطمينان و آسودگي تمايل كند جان خود را آماج نابودي و فرجامي دردناك قرار داده است. هر كه بدون گمان عتاب كند، بي آن كه عذرش پذيرفته شود، مورد عتاب واقع شود. كسي كه بر مركوب شهوات سوار است لغزش او جبران ناشدني است. آهسته رو يا مي رسي يا تلاشت را كرده اي. اعتماد به خدا بهايي است براي هر فزوني و نردباني است براي رسيدن به هر بلندي. از همنشيني با انسان شرور بپرهيز كه آن چون شمشير در نيام است كه چهره ي آن زيباست و اثر آن زشت. چون قضا نازل شود فضا تنگ گردد. همين براي خيانت انسان كافي است كه امانت دار خيانتكاران باشد. عزت مؤمن در بي نيازي او از مردمان است. نعمتي است كه سپاس آن گزارده نمي شود و گناهي است كه آمرزيده نگردد. خشم كسي كه خردسندي اش در ستم كردن است، به تو زيان نرساند. هر كس به نيت خوب برادرش خرسند نگردد به هديه هم راضي و خشنود نشود.