در «تفسير برهان» سدير، حديثي را از امام صادق عليه السلام نقل نموده كه (به طور خلاصه) گويد: با چند تن در حضور امام ششم بوديم عرض كردم: ما مي دانيم شما علم بسياري داريد و شما را به دانستن علم غيب نسبت نمي دهيم.

فرمود: يا سدير! ألم تقرأ القرآن؟ آيا قرآن خوانده اي؟

عرض كردم: بلي.

فرمود: آيا اين آيه را خوانده اي كه مي فرمايد:

(قال الذي عنده علم من الكتاب أنا آتيك به قبل أن يرتد إليك طرفك) [1] .

عرض كردم: خوانده ام.

فرمود: آن شخصي را كه علمي از كتاب داشت، شناخته اي؟

عرض كردم: شما معرفي فرماييد.

فرمود: آصف بن برخيا بود كه يك قطره از دريا و يك گندم از خرمن علم كتاب داشت و توانست به يك چشم به هم زدن تخت بلقيس را نزد سليمان حاضر كند.



[ صفحه 249]



ولي نزد ما تمام علم كتاب است كه در آيه ي (قل كفي بالله شهيدا بيني و بينكم و من عنده علم الكتاب) [2] .

آنگاه با دست به سينه خود اشاره كرد فرمود: نزد ما ام الكتاب است. [3] .

بنابراين، از علم كتابي كه به پيامبران گذشته جزيي افاضه شده بود، نزد ائمه معصومين عليهم السلام است.