بازگشت

خبر امام حسين از شهادت خود


در كتاب «تظلم الزهراء عليهاالسلام» مي نويسد: حذيمه يماني از حضرت سيدالشهداء حسين بن علي عليهماالسلام روايت مي كند كه در زمان خود پيامبر خدا صلي الله عليه و آله امام حسين عليه السلام فرمود:

و الله! لتجمعن علي قتلي طغاة بني امية و يقدمهم عمر بن سعد.

به خدا قسم! براي كشتن من سركشان بني اميه جمع خواهند شد و



[ صفحه 232]



مقدم و پيشاپيش آن ها عمر بن سعد خواهد بود.

حذيفه مي گويد: فدايت شوم! از پيامبر بزرگوار جدت صلي الله عليه وآله اين خبر را شنيدي.

فرمود: نه.

پرسيدم: از پدرت علي شنيدي؟

فرمود: نه. علم من علم پيامبر و علم من علم پدرم اميرالمؤمنين است و علم آن ها علم من است «لأنا نعلم بالكائن قبل كينونيته»، منبع علم ما يكي است و قبل از آن كه موجودي ممكن وجود يابد ما به وجود آن علم و اطلاع داريم. [1] .

نگارنده گويد: مرد بي سوادي را ديدم كه قرآن را مي خواند و چون آيات را در ميان جملات تفسير، يا كلمات عربي غير قرآن متفرق نوشتم و به او دادم باز قرآن را خواند و نقص و كمال آيات را مي گفت.

پرسيديم از كجا مي فهمي كه قرآن است يا غير آن.

گفت: كلمات قرآن براي من مانند حروف نور روشن «همچون تابلوهاي نئون كه حروف را با برق مي نويسند» جلوه مي كند بنابراين، جريان اين حقيقت محسوس است كه براي دل هاي روشن ضمير حاصل مي گردد.

بايد دانست كه كليه عالم كتاب جامعي مملو از علم است كه به صورت حروف و كلمات تكويني تجلي مي كند و مثالش براي انسان اين است كه از روي كف شناسي و قيافه شناسي يا انگشت نگاري و غيره نسبت به وضع اشخاص قضاوت مي كنند.

و همان طور كه من و شما به شرط قوه علمي از كتب تدويني خبر مي دهيم آن ها نيز از كتب تكويني اطلاع مي دهند و نزول جبرئيل بر پيامبر صلي الله عليه و آله و آوردن اخبار



[ صفحه 233]



آسماني رابطه نوريست نه آن كه جبرئيل خزينه دار علم باشد، بلكه بر حسب اقتضاي زمان جبرئيل را به نام معلم گفته اند در صورتي كه حقيقتا رسول خدا صلي الله عليه و آله معلم جبرئيل بود و او فقط واسطه - و بلكه يكي از خدام پيامبر صلي الله عليه و آله - در عالم بالا محسوب مي شده است و هر وقت كه پيامبر صلي الله عليه و آله مي خواست خبري بگيرد خداوند جبرئيل را مأمور ابلاغ اخبار مي كرد، يا واسطه كتب تكويني و تدويني نوري مي نمود.

اين است معني ابواب علومي كه از پيامبر براي علي عليه السلام تعليم و و از هر يك باب آن هفتاد باب علم ديگر گشوده مي شد، و لذا فرمود: پرنده ي در هوا نمي پرد مگر آنكه علم آن نزد ماست.


پاورقي

[1] بحارالانوار: ج 44 ص 186.