يكي از طرق هدايت و تعليم ائمه ي معصومين عليهم السلام عمود و ستون نور است كه از زير عرش الهي به دل آن ها ارتباط دارد. اين نور از حين ولادت مقابل چشم امام است كه در آن، اعمال خلايق را مشاهده مي كنند.



[ صفحه 221]



چنانچه از يكي روايات استنباط مي شود كه پروردگار متعال براي هدايت و تعليم به بندگان برگزيدگان خود يك عمود نوري از آسمان - كه به عرش الهي، يا لوح محفوظ متصل است - به گوش و چشم امام ارتباط و اتصال مي دهد كه هر چه احتياج دارد بدان ستون نور مي نگرد و بر او مكشوف و معلوم مي گردد.

از اين رو، در حديث ديگري اين طور تعريف شده كه حضرتش مي فرمايد:

رفع له في كل بلدة منارا و ينظر به الي أعمال العباد. [1] .

در هر شهري ستون نوري براي او بالا رفته كه به وسيله ي آن به اعمال بندگان خدا نظر مي كند.

و در حديث ديگري يونس از امام عليه السلام نقل مي كند كه حضرتش مي فرمايد:

يا يونس! ما تراه. أتراه عمودا من حديد.

قلت: لا أدري.

قال: لكنه ملك موكل بكل بلدة يرفع الله تعالي به أعمال تلك البلدة. [2] .

... در هر شهري يك فرشته موكل آن است كه عمودي از نور بلند كند و در آن، اعمال مردم آن شهر نگاشته شده است.

و به همين دليل دستور فرموده بگوييد: (رب زدني علما) كه ازدياد علم به اذن پروردگار است و با شرايط تقوا و اطاعت و عبادت، قوت، و ازدياد و شدت مي يابد.