راوندي در كتاب «خرايج» مي نويسد:

حضرت عبدالعظيم حسني نامه اي خدمت امام جواد عليه السلام نوشت و در مورد مهدي امت و قائم آل محمد عليهم السلام پرسش نمود.

امام عليه السلام در پاسخ او فرمود:

المهدي الذي يجب أن ينتظر في غيبته و يطاع في ظهوره و هو الثالث من ولدي، و أن الله يصلح أمره في ليلة، كما أصلح أمر كليمه موسي عليه السلام حيث ذهب ليقتبس لأهله نارا، هو سمي رسول الله صلي الله عليه و آله و كنيه تطوي له الأرض و قيل و لم سمي القائم، لأنه يقوم بعد موت ذكره و ارتداد أكثر القائلين بامامته، و سمي المنتظر، لأن غيبته يطول أمدها فينتظر خروجه المخلصون، و ينكره المرتابون، و يهلك المستعجلون [1] .

مهدي عليه السلام كسي است كه انتظار او در دوران غيبتش و اطاعت او در دوران ظهورش واجب است. او سومين فرزند از فرزندان من است و خداوند امر او را در ظرف يك شب اصلاح مي كند همان طور كه امر كليم خود موسي بن عمران را اصلاح فرمود هنگامي كه رفت براي اهل و عيالش آتشي فراهم كند.

او هم نام و هم كنيه رسول خدا صلي الله عليه و آله است زمين براي او به هم در مي نوردد و او را قائم گويند براي آن كه او پس از بين رفتن يادش در ميان خلق و ارتداد عده اي زياد از كساني كه قايل به امامت او بودند، قيام مي كند و او را منتظر خوانند براي آن كه غيبت او به طول



[ صفحه 348]



مي انجامد پس مخلصين در حال انتظار مانده و شكاكين مرتد شده و شتابزدگان هلاك خواهند شد.

اين روايت از معجزات امام جواد عليه السلام است كه پيش از تولد حضرت مهدي عليه السلام بيان فرموده است.