بسم الله الرحمن الرحيم

اما بعد، فإن موصل كتابي هذا ذكر عنك مذهبا جميلا و أن لك من عملك ما أحسنت فيه، فأحسن إلي إخوانك و اعلم أن الله عزوجل سائلك عن مثاقيل الذر والخردل.

به نام خداوند بخشاينده مهربان

اين شخص كه نامه مرا به تو مي رساند از تو عقيده و فكر زيبا و پسنديده اي ذكر كرده است و اين كه اعمال تو مورد تحسين و خشنودي خاطر مردم است، پس تا مي تواني نسبت به برادران ديني خودت نيكي كن و بدان كه خداوند عالم - جل شأنه - در قيامت در مورد هر ذره و خردلي از كارهايت پرسش مي كند.

راوي گويد: وقتي به سجستان رسيديم گزارش اين نامه را به والي آن جا، حسين بن عبدالله نيشابوري داده بودند، او در دو فرسخي شهر به استقبال ما آمد. چون نامه حضرت را به او داد، آن را بوسيد و به چشم خود كشيد و گفت: حاجت تو چيست؟

گفتم: من بايستي مالياتي به ديوان محاسبات شما بپردازم.

گفت: آن را بخشيدم و تا من والي اين شهر هستم خراج از تو مطالبه نمي كنم. آن گاه از وضع زندگي من پرسيد، چون جريان كار خود را براي او گفتم به من مرحمت و محبت بيشتري كرد و نوشت كه مادام العمر از ماليات معاف خواهي



[ صفحه 345]



بود. [1] .

و با اين نامه مباهات و افتخار مي كرد امام جواد عليه السلام از مكه به او مرقومه اي نوشته كه اسناد مفاخرات تاريخي ضبط شده است.

نامه ي ديگر، دستخط شريفي است كه حضرتش به يكي از شيعيان مقيم طرطوس مرقوم فرموده و او را در روش پرورش عقلاني و ديني تحريص و تشويق نموده و دعا فرموده كه خداوند او را با آل محمد عليهم السلام محشور فرمايد و جزاي نيكو عنايت كند.