امام جواد عليه السلام پس از ازدواج و محبوبيت و تكريم و احترام آن گاه كه موسم حج فرا رسيد از مأمون اجازه خواست كه براي اداي مناسك حج به سوي مكه حركت نمايد و از آن جا به مدينه، موطن و مولد خود برود.

مأمون اجازه داد و اين سفر، سفر رسمي و مورد علاقه و احترام خليفه بود. مأمون دختر خودش ام فضل را حاضر نمود و در خدمت آن حضرت نديماني از زن و مرد ملازم حضور آن ها بودند.

شيخ مفيد رحمه الله مي نويسد:

هنگامي كه امام جواد عليه السلام تصميم گرفتند از بغداد به مدينه حركت كنند، قافله



[ صفحه 340]



حج آن حضرت از راه دروازه كوفه بيرون رفت و گروه زيادي از مرد و زن به مشايعت پرداختند كه اين مشايعت تا دار المسيب انجام پذيرفت، به هنگام غروب به دار المسيب رسيدند، حضرت در آن مسجد وارد شد و فرمود كه: آب حاضر كنند تا وضو بگيرد.

آب آوردند حضرت وضو گرفت و نماز مغرب را خواند كه در ركعت اول حمد و سوره «إذا جاء نصر الله» و در ركعت دوم حمد و سوره ي «قل هو الله أحد» را قرائت فرمود و قنوت خواند و ركوع نمود و ركعت سوم را با تسبيحات بجا آورد و تشهد و سلام گفت. پس از آن با مردم تحيت و تهنيت نموده و خداحافظي فرمود و تعقيبات نماز و نوافل را به جاي آورد و سجده ي شكر نمود.

در اين مشايعت مردم تحف و هدايايي از شيريني و حلوا آورده بودند كه حضرت هم خودش ميل كرد و هم به مشايعين تعارف و تقسيم و توزيع فرمود و از آن جا به طرف مدينه حركت كرده و به مكه رفتند. [1] .

از اين روايت معلوم مي شود كه اين مسافرت از راه جبل انجام شده است كه به آن جبل أجا و جبل حائل گويند، از كوه به شامات و مدينه رفته و از مدينه به مكه رفته اند.

اين سفر يكي از سفرهاي محقق امام جواد عليه السلام است كه از بغداد به مكه رفته و به طور مسلم بين سنوات 206 و 207 هجري بود، زيرا مورخان مي نويسند كه: آن حضرت در سن يازده سالگي در بغداد بود و اگر در نه سالگي در مرو، يا بغداد عقد و عروسي هم باشد باز از سال 203 هجري همين سنوات مي باشد.