همه ي ائمه ي معصومين عليهم السلام در مكتب ربوبي تربيت شده اند و در صفات و مكارم اخلاق به حد اعلاي نبوغ رسيده اند و هر يك از آن ها بنابر مقتضيات محيط عصر، يك يا چند صفتي را به عرصه ي ظهور و بروز رسانده اند و برخي از خصال، در بوته ي اجمال مانده است، ولي در همه ي مكارم اخلاقي به سر حد كمال بوده اند كه اظهار آن بسته به حاجت محيط بوده است.

از اين مكارم - كه در كتاب «زندگاني امام رضا عليه السلام» از خود امام رضا عليه السلام نقل و روايت شده - سي خصلت را مي توان نام برد كه مخصوص امام است و اين سي خصلت در هيچ كس جمع نمي شود و از اين خصال، چند خصلت سرآمد همه ي سجاياي نفساني است كه حد اعلاي آن در ائمه عليهم السلام ظهور و بروز داشته است، كه



[ صفحه 314]



اينك به برخي از آن ها اشاره مي نماييم: